تعیین محدوده عملکرد بخش محیطی دستگاه دهلیزی توسط آزمون کالریک با جریان هوا

مقدمه و هدف: آزمون کالریک، مهم­ترین آزمون عملکرد دهلیزی است و انجام آن با استفاده از محرک هوا در حال حاضر، گسترده­ترین روش تحریکی مورد استفاده در این آزمون است. با توجه به عدم وجود مقادیر هنجاریابی­شدۀ استاندارد در پاسخ­های کالریک با محرک هوا، هدف از این پژوهش هنجاریابی این آزمون در دانشگاه علوم پزشکی تهران و تعیین مقادیر طبیعی در سه شاخصه پاسخ این آزمون یعنی «سرعت فاز کند، ضعف­طرفی و برتری­ جهتی» است.   مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) است که روی 32 فرد بهنجار در محدودۀ سنی 20 تا 45 انجام­شد. پس از کسب رضایت­نامه و انجام آزمایش­های پایۀ شنوایی­شناسی، آزمون کالریک با استفاده از دستگاه house infrared/video eng system مدل inc ساخت کشور آمریکا برای افراد انجام­شد. سرعت فاز کند، ضعف یک­طرفه و برتری جهتی در زنان و مردان و دو گروه سنی مختلف مقایسه و آزمون­ها در سطح معنی­دار کمتر از 05/0 آنالیزشد.   نتایج: در چشم راست، میانگین سرعت فاز کند /s°25/8±94/15، میانگین برتری جهتی 09/9±45/10 درصد و میانگین ضعف طرفی 54/7±69/12 درصد به­دست­آمد. در چشم چپ، این مقادیر به­ترتیب /s°43/7±23/15، 28/9±49/10 درصد و 45/6±27/12 درصد به­دست­آمد. میان دو جنس و دو گروه سنی 20 تا 30 و 30 تا 45 ساله، تفاوت آماری معنی­داری به­دست­نیامد.    نتیجه گیری: مقادیر حاصل به­منظور افتراق افراد طبیعی از پاتولوژیک در این مرکز و به­عنوان مرجعی برای سایر کلینیک­های شنوایی قابل­استفاده است؛ همچنین می­توان در زنان و مردان و نیز دو گروه سنی 20 تا 30 سال و 30 تا 45 سال از مقادیر هنجار واحدی استفاده­کرد زیرا تفاوتی معنادار میان آنها وجود­ندارد.